Fot. info-ogrzewanie.pl

Z pośród tego typu urządzeń grzewczych najczęściej do ogrzewania mieszkań stosuje się kominki na drewno.

Dostępne są różne rodzaje i gatunki drewna, wybór jest dosyć szeroki i w zależności od informacji zawartych w dokumentacji kominka oraz preferencji użytkownika jest w czym wybierać.

Drewno liściaste czy iglaste?

Drewno stosowane do kominka powinno posiadać cechy, które pozwolą na bezpieczne oraz ekonomiczne spalanie.
Ogólnie do palenia w kominku zaleca się drewno pochodzące z drzew liściastych, które ma odpowiednią twardość i  podczas palenia daje stabilną moc grzewczą.
Dobrymi właściwościami charakteryzują się gatunki: akacja, buk, brzoza, dąb, grab, jesion, klon, cis oraz drzewa owocowe, które spalają się równomiernie, przy tym nie produkując dużych ilości dymu.
Długi czas spalania to cecha np. grabu, jesionu, cisu i jabłoni.
Dużo energii cieplnej daje podczas palenia np. dąb i jesion.
Z kolei akacja wytwarza podczas palenia sadzę, której można się pozbyć paląc osiką.
Jeżeli ktoś lubi zapach owoców, powinien palić drewnem z drzew owocowych.

Jeżeli użytkownik przestrzega zasad palenia i eksploatacji kominka, to palenie drewnem liściastym, daje gwarancję długiej, bezawaryjnej pracy urządzenia.
Drewno z drzew iglastych z powodu dużej zawartości żywic nie jest zalecane do spalania w domowych kominkach. W czasie palenia wytwarza się duża ilość sadzy, która osadza się w palenisku oraz na szybie i w kominie.
Dodatkowo w przewodzie kominowym może dojść do zapłonu zgromadzonej tam sadzy, co stanowi, że palenie tym drewnem może być niebezpieczne.

Przygotowanie drewna opałowego

Jednym z najważniejszych parametrów drewna, decydującym o jego przydatności do palenia jest wilgotność, która powinna wynosić poniżej 20%.
Wilgotność wpływa na wartość opałową  i jakość spalania drewna oraz na stan techniczny urządzenia grzewczego.
Zbyt wilgotne drewno źle się pali, a palenie nim jest nie ekonomiczne. Duża część energii nie zostanie wykorzystana do ogrzewania i będzie utracona.
Podczas procesu spalania mokrego drewna powstaje smoła, która osadza się we wnętrzu kominka, na szybie i w przewodzie kominowym. Ponadto wilgoć powoduje korozję metalowych elementów i tym samym przyspiesza proces zużycia kominka.

Fot. info-ogrzewanie.pl

W tej sytuacji bardzo ważne jest pozyskanie drewna o wymaganej wilgotności, która pozwoli na ekonomiczne i bezpieczne jego spalenie.
Można dokonać zakupu drewna opałowego do kominka i wtedy wybiera się odpowiedni dla siebie gatunek drewna, pociętego na odpowiednią długość i rozłupanego. Należy zwrócić uwagę na jego wilgotność.

W przypadku pozyskania drewna np. z własnego lasu warto zastosować się do kilku zasad.
Wyrębu drzew należy dokonać wczesną wiosną, kiedy drzewo ma jeszcze małą zawartość wody. Następnie należy je pociąć na wymaganą długość i rozłupać. Mokre drewno łatwiej poddaje się tym zabiegom, a rozłupane szybciej będzie schło.

Fot. info-ogrzewanie.pl

Proces schnięcia może przebiegać w sposób naturalny tzw. sezonowanie lub w suszarniach.
Aby uzyskać drewno o wilgotności ok. 20% poprzez sezonowanie wymagany jest czas, który wynosi od 1,5 do 2 lat. Dlatego o pozyskaniu drzewna na kolejne sezony grzewcze trzeba pomyśleć odpowiednio wcześniej.

W suszarni ten okres jest krótszy i w zależności od zastosowanej technologii może wynosić nawet tylko kilka dni, oczywiście dotyczy to drewna kominkowego.

Sezonowanie drewna powinno odbywać się w miejscu suchym i przewiewnym. Drewno należy układać w stosy, tak by była możliwość cyrkulacji powietrza w stosie. Ponadto stos należy zabezpieczyć przed działaniem zarówno deszczu, jak i słońca.
Poziom wilgotności drewna można określić za pomocą wilgotnościomierza.

Jakość paliwa

Do palenia w kominku warto używać drewna dobrej jakości. Nie powinno ono być np. malowane lub impregnowane ciśnieniowo.
Nie powinno się palić w kominku materiałami, z których podczas spalania wydzielają się trujące lub w inny sposób szkodliwe substancje np.: tworzywa sztuczne, produkty węglopochodne, śmieci i inne substancje palne.