Dobrze wykonany i prawidłowo izolowany dach powinien zabezpieczać budynek przed wilgocią z zewnątrz oraz stratami ciepła w okresie zimowym i przegrzewaniem się pomieszczeń znajdujących się bezpośrednio pod nim w lecie. Aby dach spełniał te warunki powinien być wykonany z materiałów odpowiedniej jakości, oraz zgodnie ze sztuką budowlaną. Współczynnik przenikania ciepła U dla dachu powinien wynosić nie więcej niż 0,3 W/(m²K). Jakiekolwiek „uproszczenia” w szybkim czasie mogą doprowadzić do uszkodzeń poszczególnych elementów izolacji, a w konsekwencji do konieczności remontu i poniesienia dodatkowych kosztów.
Część termoizolacyjna dachu składa się z kilku warstw, które powinny być ułożone w odpowiedniej kolejności.
Dotychczas materiałem najczęściej stosowanym do wierzchniego krycia dachów w naszym kraju były tradycyjne papy. Jednak coraz większą popularnością cieszą się tzw. papy termozgrzewalne, które charakteryzują się lepszą jakością, a tym samym dłuższym okresem trwałości.
Papy należą do grupy pokryć bitumicznych. Ich nazwa pochodzi od masy asfaltowej tzw.bitumu. Do tej grupy zaliczają się jeszcze:
Pokrycia bitumiczne mogą być używane do dachów o dowolnych kształtach oraz nachyleniach. Do montażu papy wymagane jest deskowanie całej powierzchni dachu.
Obecnie zupełnie zmienia się technologia budowania domów, także jednorodzinnych. Dotyczy to również dachów. Są to coraz lżejsze konstrukcje. Do mocowania np. dachówek, blach stalowych, bitumicznych płyt falistych wykonuje się ruszt z łat i kontrłat drewnianych, do którego przymocowuje się folię dachową.
Pozostawienie przez dłuższy czas folii nieosłoniętych na dachu, może w wyniku działania promieni słonecznych doprowadzić do ich pękania. Także wiatr może doprowadzić do mechanicznego uszkodzenia ich powierzchni. Dlatego warto montaż dachu przeprowadzić w możliwie krótkim czasie.
Folie dachowe odporne są na działanie temperatur w zakresie od - 40°C do + 80°C. Trzeba zaznaczyć, że folie dachowe powinny spełniać wymagania przeciwpożarowe.
Folie dachowe w zależności od stopnia przepuszczania pary wodnej dzieli się na niskoparoprzepuszczalne oraz wysokoparoprzepuszczalne.
W przypadku stosowania folii niskoparoprzepuszczalnych należy zachować między folią, a materiałem izolacyjnym szczelinę wentylacyjną ok. 4 cm. Do szczeliny muszą prowadzić otwory wlotowe i wylotowe, zabezpieczone siatką.
Gdy zastosuje się filie wysokoparoprzepuszczalne szczelina wentylacyjna nie jest konieczna, jednak zaleca się, aby profilaktycznie taką szczelinę wykonać.
Folie dachowe różnią się budową. Wykonuje się je jako:
W chwili obecnej folie dachowe stosowane są coraz rzadziej. Spowodowane jest to możliwością zawilgocenia warstwy izolacyjnej poprzez, niedokładnie wykonane szczeliny wentylacyjnej, a tym samym szybki spadek właściwości izolacyjnych, powodujący straty ciepła.
Ponadto szczelina wentylacyjna, nawet prawidłowo wykonana wychładza warstwę izolacyjną, co również skutkuje stratami ciepła.
Folię dachową zaleca się głównie do izolacji poddaszy nieużytkowych.
Najczęściej stosowanym materiałem do izolacji dachu jest wełna mineralna lub szklana. Wełna produkowana jest w postaci płyt oraz mat.
Wełnę umieszcza się "na wcisk", tak by tworzyła równą powierzchnię, bez szczelin.
Warstwa wełny nie powinna mieć mniej niż 20 cm grubości.
Do izolowania dachu można stosować wełnę z warstwą aluminiową, która powoduje odbicie ciepła do pomieszczenia; wełnę z siatką szklaną, która zapobiega oddzielaniem się włókien; wełnę wzmocnioną siatką drucianą, odporną na uszkodzenia mechaniczne.
Wełna jest materiałem wysokoparoprzepuszczalnym. Jest odporna na zmiany temperatury oraz jest ognioodporna. Ponadto ma właściwości wygłuszające.
Do izolacji dachu, chociaż rzadko, używa się również styropianu. Nie posiada on tak dobrych właściwości jak wełna.
W celu zabezpieczenia warstwy termoizolacyjnej przed wilgocią od strony pomieszczenia montuje się folie paroizolacyjne.
Produkowane są folie: