Zadaniem pompy obiegowej zainstalowanej w instalacji grzewczej jest dostarczenie czynnika grzewczego – najczęściej wody do wszystkich odbiorników (grzejników) w tej instalacji. Aby pompa mogła spełnić zadanie powinna być odpowiednio dobrana do wielkości instalacji. Niektóre kotły centralnego ogrzewania wyposażone są fabrycznie w pompy obiegowe, dotyczy to zwłaszcza urządzeń na paliwa płynne i gaz. W pozostałych przypadkach pompę obiegową montuje się w układzie grzewczym na powrocie lub zasilaniu.
W układach grzewczych starszego typu – grawitacyjnych, nie stosowano pomp obiegowych. Rozprowadzenie wody w układzie odbywa się samoistnie. Podgrzana woda przepływa do góry układu, a zimna spływa w dół. Aby ogrzewanie działało, stosowano rury o dużym przekroju, a w układzie znajduje się duża ilość cieczy. Wraz ze wzrostem odległości od kotła grzewczego, maleje szybkość przepływu wody.
Montując w układzie grzewczym pompę obiegową, która wymusza ruch wody eliminuje się powyższe mankamenty systemu grawitacyjnego, a ponadto grzejniki mogą być montowane poniżej kotła grzewczego. Montaż pompy obiegowej możliwy jest w grawitacyjnym układzie grzewczym, bez potrzeby przerabiania całej instalacji.
Kupując pompę obiegową należy zapoznać się z charakterystyką pompy. Charakterystyka to wykres zależności wysokości podnoszenia i natężenia przepływu cieczy – odpowiada mu wydajność pompy.
Obie te wartości to parametry decydujące o przydatności danej pompy do układu, w którym ma być zainstalowana. W zasadzie wartości te powinny być podane w projekcie instalacji grzewczej, jednak często, zwłaszcza układy starszego typu były wykonywane bez projektu i wtedy pozostaje wyczucie i doświadczenie instalatora.
W czasie montażu pompy należy zwrócić uwagę na kierunek przepływu wody, który musi być zgodny ze strzałką na korpusie. Warto przed i za pompą zainstalować zawory odcinające, które w przypadku awarii pozwolą ją wymontować, bez opróżnienia instalacji z wody. Na trwałość pompy decydujący wpływ ma jakość wody w układzie grzewczym, dlatego zaleca się montaż filtra, który będzie wychwytywał ewentualne zanieczyszczenia. Filtr, co pewien czas należy oczyścić.
Pompy obiegowe pracujące w układach zamkniętych, gdzie mniejsze są ubytki wody (nie wymagają częstego uzupełniania), występuje mniej produktów korozji oraz kamienia kotłowego, wykazują większą trwałość, niż te pracujące w układach otwartych np. z kotłem na paliwa stałe.
Należy również zwrócić uwagę na to, by pompa nie pracowała „na sucho” bez wody. Sytuacja taka może zdarzyć się w przypadku zapowietrzenia układu grzewczego. Można temu zapobiec stosując odpowietrzacze.
Pompy obiegowe wyposażone są w regulator obrotów (trzy lub czterostopniowy) sterowany ręcznie przez użytkownika lub automatycznie. Przyjmuje się, że pompa powinna pracować przeważnie na najwyższych obrotach, ponieważ osiąga wtedy najwyższą wydajność.
W układach grzewczych, w których pracą grzejników sterują zawory termostatyczne, występują wahania ciśnienia, powodowane zamykaniem lub otwieraniem zaworów przy grzejnikach. Może to powodować głośną pracę układu grzewczego. Stosując pompy obiegowe z bezstopniowym regulatorem obrotów sterowanych elektronicznie, uzyskuje się stałe ciśnienie w układzie, eliminuje się w ten sposób głośną pracę układu.
Urządzenia te nie wymagają dodatkowej obsługi. Pracują cicho, woda chłodzi silnik oraz smaruje łożyska.